Hoe leef je je eigen leven als je overal maar JA op zegt?
In feite ben je dan niet de persoon die je in diepste wezen bent...
Hoe kun je vanuit jouw eigen overtuigingen leven, als je je altijd maar aanpast aan de ander?
Hoe deal jij met je emoties, als je jezelf aangeleerd hebt alles maar weg te drukken en te negeren?
Hoe voed jij je eigenwaarde, als je je altijd maar iets aantrekt van wat een ander denkt, zegt of vindt?
Want wat betekent die JA nou eigenlijk, als je liever NEE zegt omdat je heel moe bent.
En wat betekent het dat je eigenlijk altijd maar een rol speelt, omdat je niet weet wat het is wat jij wilt in dit leven.
Waarom laat jij die berg met oude emoties zo hoog worden, terwijl je ze ook aan zou kunnen kijken en ze daardoor los kan laten.
Wat maakt nou dat jij jouw eigenwaarde laat afhangen van een ander, terwijl die ander jou die waarde niet eens kan geven?
Dit heeft te maken met aangeleerde overtuigingen. Dat wat we in onze opvoeding, onze jeugd of uit andere ervaringen hebben meegekregen en (on)bewust aannemen voor waarheid terwijl je het diep van binnen niet voelt als waarheid.
Je bent rekening gaan houden met de mening van een ander omdat de reactie van een ander dan fijner is. Er is ons nooit geleerd om te gaan met ongewenste emoties terwijl daar nou juist de oplossing ligt.
Zorg dat je vanaf nu je ongewenste emoties gaat uiten en voelen.
Het is heerlijk om te huilen omdat je verdrietig bent en het is net zo fijn om boos te zijn als je dat bent in plaats van je in te houden!
Het grootste geschenk wat je jezelf hiermee geeft is EIGENWAARDE.
Wees die persoon die jij in diepste wezen bent.
Liefs,
Jolanda
