Over Jolanda

Als kind al nam ik zaken waar die aan anderen voorbij gingen. Ik merkte stemmingen en gevoelens van andere mensen op, wist wanneer iemand loog en wanneer iemand bijvoorbeeld ernstig ziek was, maar dat zelf nog niet wist.  Dat vond ik heel normaal, totdat ik in mijn pubertijd kwam. Ik had niemand die me begeleidde met het ontwikkelen van mijn intuïtie en ik raakte in de war. Ik kon geen onderscheid meer maken tussen wat ik zelf voelde en wat ik bij andere mensen voelde.

Toen ik begin twintig was kwam, via wegen die al lang uitgestippeld waren, eindelijk mijn mentor en leermeester tegen. Zij stelde me gerust en leerde me omgaan met mijn spirituele kracht, die we naar mijn idee allemaal bezitten. Dat was het moment waarop mijn reis door diverse opleidingen begon:

Nu, jaren later, merk ik dat de energie waarin wij ons bevinden, veranderd. De mannelijke energie (de opbouw na de oorlog, de rationele tijd van hard werken, ‘doe maar normaal, dan doe je al gek genoeg’) verschuift langzaam naar de vrouwelijk energie. Nu vinden we het juist belangrijk dat we gehoord worden, dat we ons gevoel uiten en dat we onszelf kunnen zijn. Wat knap lastig is wanneer we nog met één been in de mannelijke energie staan. 

Een verandering in ons is nodig om deze omslag te kunnen maken. En dat in deze drukke tijd, waarin we een leuke baan moeten hebben en op zaterdagochtenden langs de lijn van het voetbalveld moeten staan. Een tijd waarin we in een mooie auto moeten rijden en een stoere hond moeten hebben. Een tijd waarin we het eigenlijk veel te druk hebben om de omslag te maken.